RODZINA
mąż (Grzegorz) w moim pokoju pracy |
|
jej wychowanków, po wręczeniu dyplomów |
RODZINA
DZIADEK PO STRONIE MATKI
FRANCISZEK GÓRCZAK (1875-1939)
Urodził się w rodzinie szewca i w warsztacie ojca rozpoczął rzemieślniczą edukację. Później praktykował w Berlinie i Frankfurcie, uzyskując tytuł mistrza szewskiego. W r. 1905 w Buku k. Poznania założył warsztat szewski i sklep z przyborami szewskimi.
Gdy w Buku wybuchł strajk dzieci szkolnych w obronie języka polskiego (1906) Franciszek Górczak poparł go demonstracyjnie, za co otrzymał wyrok trzech miesięcy więzienia. Pamiątką rodzinną z tego czasu jest obraz z Matką Boską Częstochowską, na którego odwrocie widnieje napis: „W dowód wdzięczności ofiarują dzieci bukowskie. Buk 7 listopada 1907”.
W 1914 r., powołany do armii pruskiej, brał udział w I wojnie światowej. Gdy wybuchło Powstanie Wielkopolskie ochotniczo wstąpił do kompanii bukowskiej por. Witolda Wegnera i w stopniu sierżanta walczył na froncie zachodnim m. in. pod Zbąszyniem.
W 1919 roku był współzałożycielem Stronnictwa Mieszczańskiego w Buku, później został jego prezesem i sekretarzem. Zasiadał w bukowskiej radzie miejskiej i sejmiku powiatowym w Nowym Tomyślu. W roku 1930 (z okręgu Poznań-Miasto) wybrany został do Sejmu. Wielokrotnie występował na jego obradach plenarnych broniąc interesów rzemiosła. 10 października 1939 został rozstrzelany przez Niemców.
Jego postać upamiętniają w Buku:
• memoriał w Parku Sokoła (w miejscu egzekucji)
• pomnik Bohaterom Ziemi Bukowskiej na placu Franciszka Reszki
• tablica przy Farze „Poległym i pomordowanym Bukowianom”,
a także – tablica w gmachu Sejmu RP z nazwiskami poległych i pomordowanych w II wojnie światowej parlamentarzystów polskich.
MATKA
DOROTA GÓRCZAK-DYŻEWSKA (1923-1953)
Przed wojną - uczennica Gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu i członkini ruchu Młode Polki.
Po rozstrzelaniu ojca wraz z całą rodziną wysiedlona z Wielkopolski do Generalnej Guberni. Wojnę spędziła w Warszawie. Działała w Szarych Szeregach, a potem jako łączniczka brała udział w Powstaniu Warszawskim.
W Powstaniu walczył również jej brat, Bartłomiej (zmarły w obozie w Gross-Rosen) oraz siostra, Katarzyna (sanitariuszka).
OJCIEC
ALEKSANDER DYŻEWSKI (1914-1994)
Przedwojenny oficer. W kampanii wrześniowej dowodził oddziałem artylerii. Lata wojenne spędził w obozie oficerskim Woldenberg. Po wojnie ukończył studia ekonomiczne. Jego specjalnością był przemysł porcelanowy. Kierując fabryką porcelany „Karolina” w Jaworzynie Śląskiej wyprowadził ją na czołową pozycję w tej branży.
W latach 70. kierował kompleksem zakładów fajansu we Włocławku. Rozbudował to przedsiębiorstwo i doprowadził do rozkwitu, co skutkowało popularnością jego wyrobów w Polsce i wejściem na rynki zagraniczne.
SIOSTRA
ALICJA SZEREMETA
Z wykształcenia pedagog, w działalności zawodowej – plastyk, projektant. Przez blisko 20 lat prowadziła wraz z mężem Michałem własną firmę „Mistral”. Obecnie działa jako projektant wnętrz.
ŻONA
KRYSTYNA BORZĘDOWSKA-DYŻEWSKA
Po ukończeniu studiów muzycznych we Wrocławiu uczy w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu. Jej uczniowie uzyskują czołowe nagrody na konkursach krajowych i międzynarodowych. Wielu jej wychowanków osiągających owe sukcesy reprezentują m. in.: ELŻBIETA ZYGADŁO zdobyła I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Getyndze. SŁAWOMIR KRYSA jest laureatem kilkunastu konkursów krajowych i międzynarodowych.
Obecnie kształcąca się pod jej kierunkiem, wybitnie utalentowana ROZALIA KIERC zdobyła blisko 20 (w zdecydowanej większości pierwszych) nagród. Ostatnie sukcesy to Grand Prix na Konkursie w Usti nad Łabą, a przed kilkoma tygodniami – II nagroda na Międzynarodowym Konkursie w Wiedniu.
Krystyna Dyżewska wykształciła też trójkę dzieci niewidomych (dla nich nauczyła się dyktować teksty muzyczne w alfabecie Braille’a). Dała tym dzieciom szansę dalszej edukacji muzycznej. Monika i Wojtek ukończyli studia wyższe, a Paweł – średnią szkołę muzyczną.
Godnym wspomnienia jest również fakt, że ojcem Krystyny Dyżewskiej był kompozytor KRZYSZTOF BORZĘDOWSKI, o znaczącym dorobku w dziedzinie muzyki sakralnej, uhonorowanym Nagrodą im. Św. Brata Alberta. Kolekcję partytur jego dzieł posiada jasnogórski klasztor Ojców Paulinów w Częstochowie. Prowadząc prawykonanie jego oratorium „Zwycięstwo krzyża” (Kraków, 1933) zadebiutował wielki polski dyrygent, Witold Rowicki.
CÓRKA
DOROTA NOWAKOWSKA
Po studiach polonistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim jest nauczycielką polskiego w IX Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu. Jej mąż, Grzegorz, jest germanistą.